Two rather grotesque songs by Serbian folk legend Predrag Živković-Tozovac.
No offence meant to anyone, but not quite sure why such a song was recorded in the relatively peaceful and prosperous 1970s, when domestically the main slogan was Brotherhood and Unity - and the Federal Republic of Germany was a major trade partner and a host country for many Serb workers.
"Jeremija pali topa, zatresla je sve Evropa."
Ne bi voleo nikog da navredim sa tim pesmama, ali ovo je jako zanimljivo: pesme koji peva svima omiljeni Tozovac su snimljeni u relatvino mirna doba 1970ih. Vreme u koje su se puno Srba, kao i ostali Jugosloveni, slobodno šetali po Evropi, radili i u Nemačkoj.
(Jeremija, 1972)
Pesma ide ovako:
Ja sam ja, Jeremija, prezivam se Krstić.
Selo mi je toponica, drvena mi dvokolica,
Sluzio sam stari kadar, artiljerija.
Ja sam ja, Jeremija, prezivam se Krstić.
Imam sito i karlicu,imam ženu vračaricu,
Služio sam stari kadar, artiljerija.
Ja sam ja, Jeremija, prezivam se Krstić.
Imam njivu i livadu vodenicu vasanicu,
Služio sam stari kadar, artiljerija.
Ja sam ja, Jeremija, prezivam se Krstić.
Više kuća prijalica, preko plota udovica,
Služio sam stari kadar, artiljerija.
A druga je pesma otprilike: "Stani, stani Švabo kleti, da vidiš kako Srbin sveti"...
Jeremija pali topa
zatresla se sva Jevropa
dos'o Švaba do Zemuna
od Zemuna puna buna
Dos'o Švaba i do Ralje
a od Ralje ne mož' dalje
doš'o Svaba i do Cera
stade Gedža da ga cera
Kad se Srbin naljutio
počoreka pojurio
stani, stani Švabo kleti
da vidiš kako Srbin sveti
Jeremija pali topa
zatresla se sva Jevropa.
Single LP, vinyl, RTB, Januar 1972.
